الف) درسهاي غير محاسباتي عموماً به بحث و بررسي دربارهي خواص مواد و مصالح ساختماني و انواع آن و چگونگي اجراي فني جزءبهجزء قسمتهاي مختلف انواع ساختمان و سازهها بر اساس نقشههاي مهندسي، همراه با رعايت استاندارد ميپردازد.
درسهايي نظير مواد و مصالح ساختماني، زمينشناسي، نقشهکشي معماري و سازه (دستي و رايانهاي)، آييننامههاي ساختماني، مباني معماري و شهرسازي، محوطهسازي، ماشينآلات ساختماني و راهسازي و... و زبان تخصصي از اين دستهاند.
ب) درسهاي محاسباتي که به نوعي پاشنهي آشيل رشتهي عمران است، عامل تمايز اين رشته با رشتهي معماري محسوب ميشود؛ بنابراين از اهميت بسزايي برخوردار است. به طور کلي درسهاي محاسباتي را ميتوان در دو شاخه طبقهبندي کرد:
1) شاخهي اول محاسبات ايستايي (پايداري) و مقاومت سازه در برابر انواع بارهاي وارده است که در اين مبحث مجموعهاي از درسها از جمله استاتيک، مقاومت مصالح، تحليل و بارگذاري سازه، مهندسي زلزله، محاسبات سازههاي فولادي و بتني، طرح اختلاط بتن، روسازي راه و... قرار ميگيرند.
2) شاخهي دوم مربوط به ايستايي زميني است که سازه (ساختمان يا راه) بر روي آن قرار ميگيرد. همچنين چگونگي برداشت و پيادهسازي نقشههاي فني و برآورد هزينهي پروژه نيز در اين گروه قرار دارد. درسهايي نظير مکانيک خاک، مهندسي پي، راهسازي، نقشهبرداري، هيدرولوژي، هيدروليک، مهندسي آب و فاضلاب، متره و برآورد و... در اين گروه طبقهبندي ميشود.
البته لازم به ذکر است که در هر دو گروه محاسباتي و غير محاسباتي درسهاي تخصصي و حتي در درسهاي عمومي و پايه نيز درسهايي به عنوان درسهاي عملي، کارگاهي و آزمايشگاهي قرار دارند که مجموعاً کمتر از 20 واحد را شامل ميشوند. از جمله آزمايشگاه فيزيک مکانيک، کارگاه قالببندي و آرماتور، کارگاه تأسيسات برقي و مکانيکي، کارگاه جوشکاري، آزمايشگاه خاک، بتن و مقاومت مصالح.